Mersinli şair İbrahim Bilen, tecavüze uğradığı ve sistematik işkence gördüğü Kandıra 1 No'lu F Tipi Kapalı Cezaevi’nde yaşamını yitiren Garibe Gezer için şiir kaleme aldı. Gezer ile herhangi bir tanışıklığının olmadığını belirten Bilen, Gezer’in maruz kaldığı işkence ve kötü muameleler kendisiyle bağ kurduğunu söyledi.

 

1980 ve 1990’lı yıllarda Diyarbakır Cezaevi’nde tutulduğunu belirten Bilen, cezaevlerindeki işkence ve kötü muamelenin hiç bitmediğini söyledi. Bilen, “Ben de 10 yıl boyunca Diyarbakır Cezaevi’nde ağır işkencelere maruz kaldım. Garibe’nin süngerli odalarda tacize ve tecavüze uğradığını okuyunca, ben de çok duygusal etki yarattı ve şiiri yazdım.  Zaten şiir yazarken, eserin sadece hayali ve ütopik anlamda değil, gerçekçi ve toplumsal ayağının olması gerektiğini düşünüyorum” dedi.

 

Bilen’nin Garibe Gezer için yazdığı şiir şöyle:

 

"Söyleyin anneme, unutmasın

 

Zılgıtlarla uğurlasın beni, 

 

Bağ bozumu, zindan karası gecelerde

 

Dipsiz bir kuyuda direnirken

 

Bir yıldız kaydı gökyüzünden

 

Ay ışığı inerken ranzama parmaklıklar arasından

 

Güneşli yeşil kırların ve masmavi gökyüzünün hayalini yaşadım 

 

Süzülürken melekler pencereden içeri

 

Söyleyin anneme tutmasın yasımı

 

Zamanı değil, dizine vurmasın

 

Nuh’un gemisini ararken

 

Bostan çiçekleri eksin

 

Uygarlığın başladığı Cudi’de

 

Durmalı prangalı hücreler, kör oda ve süngerli odalar

 

Namertsiniz, düşlerken özgürlüğü

 

Esaret altında bir cana kıydınız

 

Nasıl da anımsarım Dersim’i Kutu Deresini

 

Munzur akarken kıp kızıl, hatırla sevgili Roboskiyi

 

Botan’dan Habur’a inişimi

 

Ceylanlar gibi sekerken parmak uçlarımdan

 

Sevincim kursağımda kaldı

 

Söylerken özgürlük ninnilerini

 

Bana değil, umuda ve özgürlüğe kurşun sıktınız

 

 

Ah Garibem ah

 

Kıvırcık uzun saçlarını, selvi boylu

 

Neşeli şen yüzünü

 

Süngerli odalarda soldurdular

 

İşkencede, taciz ve tecavüz ederlerken

 

Dondurdular gül dudaklarında gülümsemeni

 

 

Eyvah eyvah

 

Bu kaçıncı gidişidir Garibelerin

 

Yeter artık, ölüm istemiyoruz insan eliyle

 

Doğup, sevgi ve aşk ile büyümeli

 

Yaşayıp kendince ölmeli Garibeler

 

Bu kadar kin, bu kadar öfke, bu kadar nefret niye

 

Vicdan merhamet hiç mi olmadı sizde

 

Sizi de yaratmadı mı bir tanrı

 

Sabahlara kadar başucunuzda

 

Sizi de beklemedi mi bir anne

 

İnsan olandan beklediğimiz tek bir cümle

 

Sevin sevilin sevgiyle yaşayın özgürce."

 

MA / Selman Güzelyüz