AMED - Rêxistin û saziyên tenduristiyê yên Amedê bi civînekê 21'ê Sibatê Roja Zimanê Dayikê ya Cîhanê pîroz kirin û gotin ew xizmetek wekhev, hêja, bêpere û bi zimanê dayikê diparêz in.  

 

Odeya Bijîşkan a Amedê, Odeya Dransazan a Amedê, Şaxa Sendîkaya Xizmeta Kedkarên Tenduristî û Civakî (SES) a Amedê, Derûnnasên Mezopotamyayê û Komeleya Pisporên Xizmeta Civakî (SHU-DER) a Amedê bi boneya 21'ê Sibatê Roja Zimanê Dayikê ya Cîhanê li avahiya Odeya Bijîşkan civîn çapemeniyê li dar xistin û nûnerên saziyan beşdar bûn. Daxuyanî bi kurdî û tirkî hat xwendin. Daxuyaniya kurdî Sekreterê Odeya Bijîşkan a Amede Orhan Îlim xwend û daxuyaniya tirkî jî rêvebera SHU-DER'ê Esra Îpek xwend. 

 

Îlîm da zanîn ku xizmeta tenduristiyê ya bi zimanê zikmakî mafekî rewa ye û got: "Wekî ku tê zanîn bi armanca xurtkirina feraseta pirzimanî, pirçandî û lihevhatina navneteweyî UNESCO’yê ji sala 1999’an vir ve 21’ê Sibatê wekî Roja Zimanê Zikmakî ya Cîhanê pejirandiye. Ziman bi tenê ne amûra derbirînê ye di heman demê de naverok û wateya peyvê jî diyar dike. Gel bi alîkariya ziman nasnameya xwe ya çandî li ser piyan digrin û pêş ve dibin. Her wiha mirov jî bi alîkariya ziman nasnameya xwe ya takekesî rave dikin û hest û ramanên xwe tînin zimên. Ziman rasterast bandorê li ser çawanî û xwegihandina xizmetên tenduristiyê dike. Hevfêmkirina di pêwendiya navbera nexweş û kedkarên tenduristiyê de bandoreke mezin li ser çawanî û encamên xizmeta tenduristiyê dike. Daxwaza xizmeta tenduristiyê ya bi zimanê zikmakî parek ji mafê tenduristiyê, mafê tedawiyê, mafê nexweş û mafê jiyanê ye."

 

'EM XIZMETEK BÊPERE Û BI ZIMANÊ DAYIKÊ DIPARÊZ IN' 

 

Îlîm anî ziman ku ji bona xizmeteke wekhev û hêja divê di warê tenduristiyê de zimanê zikmakî bê bikaranîn û wiha dewam kir: "Mixabin li Tirkiyê wekî hemû qadan di qada tenduristiyê de jî mafê bikaranîna zimanê zikmakî tê binpêkirin. Zimanê tirkî li ser hemû kesan hatiye ferzkirin û rê li ber bikaranîna zimanên dîtir girtiye. Gava em peywira xwe tînin cih tu caran ji hêla nijad, ziman, zayend, bawerî û çînê ve cudatiyê naxin navbera nexweşên xwe û em baş dizanin ku ji bona anamnezeke xurt hewce ye ragihandineke baş bi nexweş re bête danîn. Ji bo ev ragihandin xurt be divê hem nexweş û hem jî tenduristvan heman zimanî biaxivin. Nexweş divê bi zimanê ku herî baş xwe pê tîne ziman (ev ziman pirî caran zimanê zikmakî ye) bipeyîve. Lê şûna vê gelek caran kesê sêyemîn wek tercûman qaşo têkiliya di navberê de pêk tîne û ev jî mahremiyeta di navbera nexweş û tenduristvan de ji holê radike. Mixabin ji ber kesê sêyemîn nexweş nikare xwe bi rihetî û bi awayekî rast bîne zimên û derd û kulên xwe vebêje û ev jî dibe sedema pirsgirêkên mezin. Jixwe bona gelek xizmeta tenduristiyê ya bi zimanê zikmakî hilde tu hincet navê. (Herçiqas karibe xwe bi zimanekî din îfade bike jî). Gava pirzimanî û pirçandîbûna Tirkiyê li ber çavan were girtin ji bo çareserkirina van pirsgirêkan divê perwerdehiya bi zimanê zikmakî û bikaranîna wê were teşwîqkirin û destek bê dayîn. Di warê tenduristiyê de jî ji perwerda tibê hetanî xizmetdayîna tenduristiyê divê di her astê de rê li ber bikaranîna zimanê zikmakî were vekirin." 

 

Îlim diyar kir ku ew wekî sazî û rêxistinên tenduristiyê xizmeteke wekhev, hêja, bêpere û bi zimanê zikmakî diparêzin û got: "Bi minasebeta 21’ê Sibatê Roja Zimanê Zikmakî ya Cihanê em dixwazin astengiyên li ber bikaranîna zimanê zikmakî werin rakirin û her kes karibe bi zimanê xwe xizmeta tenduristiyê bibîne." 

 

Piştî daxuyaniyê civîn bi dawî bû.